Έφηβοι ξυλοκόπησαν μετανάστη στο κέντρο των Χανίων

Τις συγκλονιστικές μαρτυρίες δύο γυναικών, οι οποίες το βράδυ της 23ης Φεβρουαρίου υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες του ξυλοδαρμού ενός 29χρονου Μαροκινού από ομάδα δεκάδων εφήβων σε πολυσύχναστο δρόμο των Χανίων, δημοσιεύει η εφημερίδα «Χανιώτικα Νέα». Χάρη στην παρέμβαση των περαστικών, οι νεαροί τράπηκαν τελικά σε φυγή, ενώ το θύμα έφερε τραύματα στο θώρακα και το κεφάλι.

Ο μετανάστης αρνήθηκε να καταγγείλει το περιστατικό στην αστυνομία, αφού δεν είχε τα απαιτούμενα έγγραφα. Όπως όμως καταγγέλλει η Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή, ο 29χρονος ήρθε σε επαφή μαζί τους και χθες, συνοδευόμενος από μέλος της κίνησης επισκέφτηκε το νοσοκομείο Χανίων, όπου σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο γιατρός αρνιόταν επίμονα να τον εξετάσει.

Η μαρτυρία

Η πρώτη αυτόπτης μάρτυρας, τα στοιχεία της οποίας είναι στη διάθεση της εφημερίδας, αναφέρει για το περιστατικό: «Σάββατο 23 Φεβρουαρίου, γύρω στις 23.45, οδός Νταλιάνη. Κάθομαι με φίλους σε καφέ. Με βήμα άτακτα στρατιωτικό περνούν μπροστά μας γύρω στους 15 έφηβους. Γυρνώ το κεφάλι μου αριστερά να κοιτάξω με απορία τους φίλους μου και μέχρι να στρίψω το κεφάλι δεξιά, βλέπω πέντε ή έξι από τα παιδιά αυτά να κλοτσούν με μίσος έναν άνθρωπο πεσμένο στον πεζόδρομο.

Πετάγομαι μαζί με άλλους σαν ελατήριο, τρέχω προς τα παιδιά και τους φωνάζω να σταματήσουν και ότι αυτό που κάνουν είναι παράνομο! Αισθάνομαι μια δυνατή σπρωξιά στους ώμους και πισωπατώ δυο τρία βήματα. Μου φωνάζουν να μην ανακατεύομαι, άλλος χειροδικεί, άλλος φωνάζει «αφήστε την είναι γυναίκα», για να μη με χτυπήσουν. Έχουν συγκεντρωθεί αρκετοί συμπολίτες μου, προσπαθούν να κατευνάσουν τα πνεύματα και να απομακρύνουν τους δράστες, οι οποίοι μετά από πολλές κουβέντες  αποχωρούν σταδιακά προς την οδό Δασκαλογιάννη. Γυρίζω πίσω και βλέπω το αιμόφυρτο πρόσωπο ενός νεαρού. Τον ρωτάμε πώς είναι και απαντάει με σπαστά ελληνικά ότι είναι "εντάξει". Θέλω να καλέσω την αστυνομία αλλά μου απαντάει ότι δεν έχει χαρτιά κι ότι φοβάται. Τους νεαρούς δεν τους γνώριζε και ούτε τους είχε ξαναδεί. Τέλος». Η ίδια προσθέτει: «Το γεγονός τελείωσε όμως από εκείνη τη στιγμή με βασανίζουν οι σκέψεις και οι απορίες. Πού ζω; Ποια τα δικαιώματά μας; Σηκώνομαι να υπερασπιστώ τους νόμους του κράτους μου και βρίσκομαι απειλούμενη; Κι αν ήμουν άντρας; Θα την είχα φάει; Και καλά εγώ; Το ξένο παλικάρι, που ζει εδώ, δεν είναι άνθρωπος επειδή δεν έχει χαρτιά και επειδή δεν είναι Ελληνας; Βασανισμένος και για κάποιους λόγους διωγμένος από την πατρίδα του, που θα την αγαπάει όπως κι εγώ τη δική μου, θα βρέθηκε εδώ, ακριβώς όπως τη δεκαετία του ?60 βρέθηκε ο πατέρας μου, ορφανός από μητέρα και άπορος, μετανάστης στη Γερμανία και ο θείος μου στον Καναδά! Και όλοι εμείς που ήμασταν εκεί, ικανοποιηθήκαμε όταν τα παιδιά αυτά έφυγαν για να συνεχίσουν το έργο τους παρακάτω, σε κάποια πιο σκοτεινή και μοναχική γωνιά της λαμπρής και φιλόξενης πόλης μας. Φιλόξενη για ποιους;

Για τους τουρίστες ή μάλλον καλύτερα για το πορτοφόλι τους; Πού τα ίσα δικαιώματα και οι ίσες υποχρεώσεις, πού η πρόληψη του κακού; Ευτυχώς που δεν είμαι φιλόλογος και δεν πρέπει να διδάξω τα παιδιά μας τη μήτρα της Δημοκρατίας και τους αγώνες του έθνους.

Υ.Γ. Δυστυχώς δεν θα υπογράψω το κείμενο γιατί στη θέση του αυθόρμητου θάρρους φώλιασε σιγά και σιωπηλά ο φόβος».

Kι άλλη μαρτυρία

Για το ίδιο περιστατικό λάβαμε χθες μία ακόμη μαρτυρία. Από την κα Μαρίνα Αρετάκη η οποία αναφέρει: «Το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου οι θαμώνες των εστιατορίων και των καφέ της οδού Χατζημιχάλη Νταλιάνη έγιναν μάρτυρες του εξής επεισοδίου: γύρω στις 11:30, μια ομάδα νεαρών (από 15 μέχρι 18 ετών) με γρήγορο βήμα, σχεδόν σε παράταξη, διέσχισε το πεζόδρομο και λίγο πριν το Στέκι Μεταναστών άρχισε να βιαιοπραγεί εναντίον ενός διαβάτη. Διάφοροι θαμώνες έτρεξαν προς το σημείο της επίθεσης προσπαθώντας να εμποδίσουν τους νεαρούς ενώ το θύμα ήταν πεσμένο κάτω. Στη συνέχεια, το θύμα (ένας νεαρός αλλοδαπός) σηκώθηκε (από τα χτυπήματα στο κεφάλι έτρεχε αίμα) και απομακρύνθηκε. Η ομάδα νεαρών, επίσης, απομακρύνθηκε μετά από ολιγόλεπτη κουβέντα με τους θαμώνες που έσπευσαν να βοηθήσουν το θύμα.

Το επεισόδιο αυτό εγείρει τα εξής ερωτήματα:

γιατί δεν υπήρξε καθολικότερη διαμαρτυρία για πράξεις βιαιότητας που πραγματοποιήθηκαν μπροστά στα μάτια μας;

από πότε τα νεαρά αγόρια της πόλης μας (τα παιδιά μας; οι μαθητές μας;) διασκεδάζουν τα Σαββατιάτικα βράδια ξυλοκοπώντας αλλοδαπούς και μετανάστες;

μήπως μέχρι τώρα παρακολουθούσαμε το αυγό του φιδιού να εκκολάπτεται και τώρα που η βία αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μας, μας κυριεύει αμηχανία, ή ακόμα χειρότερα φόβος;
μήπως το χειρότερο στις μέρες μας είναι αυτή η βία που γίνεται κοινόχρηστη;».

Καταγγέλλει και η ΚΕΕΡΦΑ

Σε ανακοίνωση για την επίθεση, η Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή κάνει λόγο για «άνανδρη ρατσιστική επίθεση».  Αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «ο μετανάστης ήρθε σε επαφή με την Κ.Ε.Ε.Ρ.Φ.Α. τη Δευτέρα 25/3 και, μαζί με ένα μέλος της Κίνησης, πήγε στο νοσοκομείο Χανίων όπου, παρά την εξοργιστική στάση γιατρού ο οποίος αρνιόταν επίμονα να τον εξετάσει, διαπιστώθηκε τελικά ότι είχε ελαφρά τραύματα στο θώρακα και το κεφάλι».

Παράλληλα, υποστηρίζει ότι «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου» οι «πρόσφατες αποκαλύψεις για το πώς η Χρυσή Αυγή στρατολογεί μαθητές σε γυμνάσια και λύκεια» και καταλήγοντας καλεί «τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές να προχωρήσουν σε ενημερωτικές δραστηριότητες και εκδηλώσεις μέσα στα σχολεία στις 21 Μάρτη, μέρα κατά των ρατσιστικών διακρίσεων του ΟΗΕ».